martes, 17 de decembro de 2013

Temas e motivos II


TEMAS E MOTIVOS (2ª entrega)

 

Outro libro moi coñecido con mapa é A illa do tesouro, de Robert L. Stevenson. Foi Xulio Cuba quen mo fixo relembrar. Un clásico. Ten acción, vida, dinamismo, un punto de vista –o do rapaz, Jim- sempre atractivo e eficaz, e ten un ingrediente máxico, o tesouro. Todos soñamos algunha vez con descubrir un tesouro. Cando eu era nena de oito anos, pasaba longas tempadas cos meus avós que vivían en Monelos, nunha casa que xa non existe e na que eu nacín (aló un pouco embaixo corría aínda o río que agora vai canalizado camiño da súa desembocadura, preto de onde estivo o castelo de san Diego). Xogabamos aos tesouros: dividiámonos en dúas bandas de rapaces, bandas inimigas, claro, e o xogo consistía en axexar onde agachaban os outros o tesouro para roubárllelo en canto se descoidasen ou se ausentasen. Había días, durante as vacacións, en que bulía na cama porque me deixaran erguer xa, almorzar veloz e baixar a vixiar o tesouro de nós, para que non viñesen pillalo os da outra panda. Era un tesouro con papeis de prata e cores cuberto cun cristal de cu de botella e tapado logo con terra (porque daquela había moitas rúas sen asfaltar), cousa simple e máis ben simbólica. Pero que intensa nos facía a vida aquel xogo de nenos!
Ocultar un tesouro vén sendo case sinónimo de ter un segredo. Di Mario Benedetti, autor máis que recomendable, nun seu relato, que todo ser humano deber ter un.
Comenteino un día nunha tertulia no Manhattan e díxome Benito que el lera que había tribos no planeta onde era obrigado ter un segredo. Inda que iso significase tan só ter unha pedra pedriña agachada. A pedra do segredo. Bo título para que un de vós se anime a escribir un relato.


Ningún comentario:

Publicar un comentario