venres, 25 de xullo de 2014

ENTREVISTAS DE VERÁN

ENTREVISTA A XIN QUI.YE, ALUMNA DE 2º DE BACH NO CURSO 2013-14
 
Xin é unha alumna  chinesa do noso centro que este ano rematou o bacharelato e foi matrícula de honra. Gustaríame que todos coñecésemos un pouco desta xove que é un exemplo de dedicación, esforzo e superación da que todos, profesores e alumnos do Eusebio, nos sentimos orgullosos.
-Ola Xin: cóntanos un pouco da túa vida. Onde naciches? Cando viñeches a España? Por que elixiron teus pais Galicia para vivir?
-Nací en China y vine a España en 2007 con 11 años. En ese momento mis padres, junto con otros familiares mios, ya se instalaron en Galicia. Tampoco sé muy bien  por qué habían elegido  Galicia para vivir, quizás por pura casualidad y podían haber elegido otro sitio.
-Cando chegaches ao Instituto? Cal foi a túa impresión ao entrar nel?
-Cuando llegué, tuvieron que bajarme un curso porque no hablaba nada de español. Por eso empecé un año más tarde la ESO, en Eusebio. Hice el último curso de primaria en Concepción Arenal y al venir a Eusebio la primera impresión  es que es un laberinto. Me perdía buscando el aula que me correspondía en el primer día de clase. Pero después de llevar aquí 4 años de ESO y dos de bachillerato ya estoy muy familiarizada con este edificio.
-Custouche moito aprender as dúas linguas, castelán e galego? Como facías cando non entendías aos profesores?
-Al principio todo me costaba  muchísimo. El español es la primera lengua extranjera que yo aprendí, y es muy distinto a la lengua que hablamos, pues muchas veces las frases en el español se construyen al revés para nuestro entendimiento o la famosa conjugación verbal que no existe en nuestra lengua.
Los profesores de Eusebio me ayudaron y me animaron mucho, sobre todo en los primeros años. La persona a la que más le agradezco es Carmen, quien me dio las clases de apoyo cuando llegué aquí. Me enseñaba de todo: lengua castellana, historia... La profe de ciencias de la naturaleza, María,  me animó mucho, cuando saqué un cinco en la primera evaluación se sintió muy satisfecha con mi trabajo y lo dijo públicamente en clase. El profe de gallego, Pepe Mondelo, me enseñó el gallego desde lo más básico, os artigos. Sin embargo, lo que más me costaba era estudiar todo lo que tenía que estudiar. Cogía el libro de texto y no entendía absolutamente nada. Lo que hice fue coger un diccionario español-chino y buscar palabra por palabra cada palabra que no conocía, pero previamente las tenía que buscar en otro diccionario gallego-español. La fuerza que me sostenía a hacer todo este trabajo venía por una parte de los profesores que me animaron entonces y por otra parte de mi propio interés hacia el conocimiento. Como en clase no entendía absolutamente nada, en casa  tenía que hacer el doble de esfuerzo. No me aburría esa forma de estudiar, lo tomaba como un reto y el premio era que podía entender las cosas de una vez por todas.
En cuanto al español y al gallego, primero aprendí el español gracias a Carmen que me corregía constantemente y la sintaxis. No veo otra cosa más útil que la sintaxis para aprender el español. Y el gallego lo aprendi haciendo comparaciones con el castellano y por eso cometo muchas faltas.
-Cal foi o curso máis complicado que recordas? Por que?
-Quizás 1° de ESO (pues no hablaba mucho español) y de Bach. En bachillerato el nivel es diferente y al principio nos costaba a todos un poquito, sobre todo física. Pero una vez que estamos en el segundo trimestre ya todo va más controlado.
-Tiveches axuda fóra do Instituto?
-No, desearía. Mis padres tuvieron que trabajar todos los días y aunque estuviesen libres no me podían ayudar nada, simplemente porque no sabían más español que yo. Estudié todo por mi cuenta con la ayuda de un diccionario.
-Que recordo levas do noso centro?
-El ambiente de las clases, al que al principio no  me acostumbraba, pero más tarde me pareció muy divertido, sobre todo bromas entre el alumnado y el profesorado. Hay profesores muy graciosos como, Josefa, Faustino o Mario que hacen las clases muy divertidas. Otros como Antonio (que se ha jubilado), Paquita, Raúl o José (profe de dibujo artistico) son muy muy simpáticos y se preocupan por el alumnado. Todos estos profesores, entre otros que no mencioné, junto con los compas que tuve, hacen que el instituto sea un otro hogar para mí.
-A selectividade foi una proba máis que tiveches que pasar, pero os resultados foron excelentes. Tiñas medo de que non fora ben?
-Sí, sabía que no iba a ser más difícil que los exámenes que hicimos a lo largo del curso, pero estaba muy nerviosa, temía que me saliera mal aunque la carrera que quiero estudiar no pedía mucha nota.
-Agora, creo que queres facer unha enxeñería. Por cal te inclinas?
-Sí, la ingeniería electrónica industrial y automatismo. Ya me admitieron en la UPC (Universidad politécnica de Cataluña ). De pequeña me gustaba mucho crear las cosas con mis manos. Siempre quise ser astronauta (que ya no es muy posible), astrónoma o inventora. Admiraba mucho a Thomas Alva Edison.
-Entón vas para Barcelona, é certo?
-Sí, y precisamente estoy contestando esta entrevista en un restaurante de Barcelona, celebrando mi cumpleaños yo solita (jaja). Vine tan pronto a Barcelona porque en la UPC la matrícula hay que hacerla presencialmente y mientras este aquí quiero encontrar un trabajo para este verano, así por lo menos puedo estudiar la carrera con menos ayuda de mis padres.
-Sabes que alí hai tamén outra lingua, o catalán. Non che importa?
-En los días que llevo aquí la gente me contesta siempre en castellano. Aún así, compré un libro para aprender el catalán por mi cuenta. Las clases de la carrera las cogí en inglés así que de momento no tendré problemas con el idioma.
- Pois, feliz cumpreanos Xin e todos desexamos que teñas sorte, aínda que xa sabemos que calquera cousa que te propoñas, será un éxito porque así nolo tes demostrado nestes anos que permaneciches con nós.
Un bico e una aperta de todo o Eusebio da Guarda!
                                               (Entrevistadora: Beni Vidal Tomé, profesora do IES ‘Eusebio da Guarda’)

Ningún comentario:

Publicar un comentario