xoves, 26 de outubro de 2017

A CORUÑA



A CORUÑA


130 ANOS DO NACEMENTO DE RAFAEL GONZÁLEZ VILLAR

 (Retrato de R. González Villar tomado a principios dos anos vinte)

 (Libro sobre o noso arquitecto, da autoría de Antonio Garrido Moreno, publicado pola Deputación da Coruña en 1998. De aquí tomamos nós datos e fotografías)

Rafael González Villar nace na Rúa Real da Coruña o 6 de outubro de 1887. Cursa os primeiros estudos no Colexio Dequidt e acaba o bacharelato en 1902. Cando termina arquitectura en Madrid, Antonio Palacios proponlle que quede no seu estudo de Madrid pero R.  González só quería desenvolver a súa profesión na nosa cidade. A carreira rematouna en 1911 e foi o primeiro da súa promoción. Así logrou unha bolsa de estudos, bolsa que compartiu co segundo da promoción: viaxaron por París, Bruxelas e Bruxas. Casa con Antonia Sainz de Varanda Lavagge en 1912, na capela do Colexio de Arquitectos da igrexa de san Sebastián, en Madrid. Veñen vivir á Coruña, onde quere que naza a que será a súa filla Antonia. Residirá ata a súa morte na coruñesa rúa Santiago.

 (Bosquexo do edificio para o Chicago Tribune, datado en 1922)

 (Café Kiki, tamén coñecido como 'Edificio Castromil', obra de G. Villar en Santiago, lamentablemente desaparecido)

 (Almacéns e Banca Núñez, Betanzos. Obra datada en 1923)
 A primeira obra realizada na Coruña dátase en outubro de 1912: é o proxecto do Quiosco Alfonso, obra encargada por Alfonso Vázquez e Dolores Leira; converterase na edificación máis espectacular erguida ata ese momento na chamada Carreira Sur dos Xardíns de Méndez Núñez da Coruña. 

 ('Kiosko Alfonso', en 1912)
 Lamentablemente, con só dezasete meses de matrimonio, González enviúva. A irmá María, que vivía en Madrid, vén facerse cargo da sobriña. Rafael González sempre estivo vinculado á vida social e ás institucións coruñesas e galegas e colaborou con elas; neste sentido baste relembrar o seu proxecto para o Monumento a Concepción Arenal, por iniciativa de Manuel Casás que daquela era Presidente do Circo de Artesáns da Coruña; tamén acepta, respondendo a ese proceso de autoidentificación coa cultura de Galicia, a presidencia da Sociedade Cantigas da Terra en 1919, e foi o autor dunha fermosa maqueta para o Monumento a Curros Enríquez, datada en 1917. Sempre en relación co mundo da cultura, deberemos igualmente salientar que cando foi presidente do Circo de Artesáns organizou un ciclo de conferencias verbo de temas que afectaban a Galicia (citaremos só un par delas: unha, impartida por Armando Cotarelo –daquela vicerreitor da USC- sobre “Caracteres históricos y morfológicos de la lengua gallega”, e outra impartida por Eugenio Carré Aldao, “Nuestro pasado literario. Reivindicaciones que se imponen”).
 (Casa Molina, na Coruña -recibe o nome do seu amigo, o industrial Raimundo Molina-, datada en 1915; edificio de Palacios ao seu lado)

 (Chalé Companioni, 1927, situado na Cidade Xardín coruñesa, actualmente en perfecto estado de conservación)
 En 1929 vémolo desempeñando o cargo de Presidente do Padroado do Museo e Presidente da Real Academia de Belas Artes da Coruña. Xunto con Arturo Souto e Martínez Morás traballan para desenvolver a idea da creación dun Estudo (Sociedade de Artistas), onde poidan expoñer os artistas plásticos asociados. En 1940 é nomeado arquitecto municipal interino do Concello da Coruña. A Real Academia Galega nomeouno académico de número, mais non chegará a exercer porque abandona este mundo antes, exactamente o 12 de marzo de 1941. Descanse en paz este bo coruñés.

 (Chalé Carnicero, exento -nada que ver co contexto actual-, está nun extremo da Ponte da Pasaxe, foto de 1916)

 (Rafael González pintaba, deseñaba cadernos, deseñou fontes... Entre os seus proxectos espléndidos nunca realizados está este, para un Museo de Belas Artes na Coruña)

 (Edificios na rúa coruñesa Ramón de la Sagra, feitos en 1939)

 (Cadro da cronoloxía do noso arquitecto, autor: Antonio Garrido Moreno)

Ningún comentario:

Publicar un comentario